Sanne Roemen - Door mijn filters - Editie #253
EEN linkje maar. Ik ben druk met de laatste werkzaamheden rond mijn energieneutraal gerenoveerde huis (want zeven generaties en moeder aarde etc). Waar ik volgende week in ga wonen.
Probeer me niet te boos te maken over de verkiezingsuitslag. Hoewel ik dat moeilijk vind.
Dus ga weer door met op mijn eigen postzegel proberen een goede voorouder te zijn. Ok doei
Een goede voorouder
Ik heb het al en paar keer gehad over het "seven generations" denken van de native Americans. En het boek van Roman Krznaric. Iemand wees mij op deze tegenlicht documentaire. Kijk maar.
‘Hoe zullen de kinderen van de toekomst ons herinneren?’ Met die vraag als uitgangspunt schreef de Australisch-Britse filosoof en politicoloog Roman Krznaric zijn meest recente boek De goede voorouder. In het boek bepleit hij dat toekomstige generaties een stem zouden moeten krijgen bij de politieke beslissingen van nu. Iets dat volgens hem nu, in een tijd gekenmerkt door ziekelijk kortetermijndenken, nauwelijks gebeurt. Maar hoe word je dat, een goede voorouder? VPRO Tegenlicht zocht Krznaric op.
Roman Krznaric roept ons in zijn recent uitgebrachte boek De goede voorouder op om een betere voorouder te zijn. Zodat we als veranderaars herinnerd zullen worden door de kinderen van onze kinderen. Maar we zijn nu nog te veel gericht op korte-termijn denken en Krznaric – tevens de man van econome Kate Raworth die bekendheid verwierf met haar baanbrekende ‘Donut Economie’ – wil daarvan af. Volgens hem zijn wij de toekomst aan het toe-eigenen en moeten toekomstige generaties een stem krijgen bij de politieke vraagstukken van vandaag.
De tirannie van de tijd vertroebelt het zicht op wat echt belangrijk is
De tirannie van de tijd, van het nu, vertroebelt het zicht op waar het werkelijk over gaat: de grote problemen van de toekomst. Volgens Roman Krznaric hebben we vergezichten nodig om de klimaatcrisis te lijf te kunnen. En jongeren zouden meteen een stem moeten krijgen bij de politieke beslissingen van nu, vindt hij.