Sanne Roemen - Door mijn filters - Editie #384
Etappe 3 van het treinavontuur. De conclusie.
De trein van Lissabon naar Faro was zoals ik me herinnerde van tien jaar geleden. Op "normaal" intercitytempo kon ik het landschap heerlijk aan me voorbij zien trekken. Ik zat drie uur zonder overstap uit het raam te staren. Heerlijk! Ik bedoel, kijk nou:
Als invulling van mijn vakantie, als bestemming zeg maar, zou ik zó weer met Interrail gaan. Heerlijk aan de zwerf, uitstappen waar ik maar wil, me laten verrassen. Maar de trein is (nog) geen alternatief voor het vliegtuig als je van A naar B wil. Vooral als je veel grenzen over moet, is de trein onvoorspelbaar en lastig te plannen en boeken.
Toen ik dus de terugreis ging plannen en zag dat ik sowieso niet met een trein makkelijk de grens over kon, maar wéér een bus moest pakken. En vervolgens zag ik dat de terugreis 50 uur, met 9 keer overstappen en twee nachten zonder trein, dus in hotels zou gaan kosten. Na 3 dagen Bilbao en 3 dagen Lissabon was mijn emmertje "drukke inspirerende stad" vol. Na twee weken Sagres waren mijn lijf en geest uitgerust. Ik zag dat met zo'n reis weer als sneeuw voor de zon verdwijnen. Tegen een vliegticket van minder dan 100 euro dat mij in een paar uur weer naar mijn eigen nest zou brengen was ik dan ook niet meer opgewassen.
De belangrijkste sites die mij geholpen hebben deze reis
Hier laat ik het voor deze week even bij. Gauw naar buiten, zolang de zon nog schijnt.