Sanne Roemen - Door mijn filters - Editie #361

Genomineerd voor een bullshit Europese Enterprise prijs. Waarvoor zou jij wél een prijs willen winnen? Waarom botsen vogels in een zwerm niet op elkaar?

Als jij een prijs zou winnen, waarover zou die prijs dan gaan?

Ik krijg al een tijdje spam dat ik met mijn zaak genomineerd zou zijn voor een enterprise award. Dat leg ik naast mij neer. Maar ik sloeg wel aan het mijmeren. Over de twee leukste prijzen die ik in mijn leven ooit won. En ik won het "Most Valuable Rager" T-Shirt voor het hardste meeschreeuwen en headbangen bij Machine Head in Dortmund op 21 februari 2016. Zie foto hierboven voor hoe blij ik toen was.

Langer gelden won ik "Best verkleed te paard" bij een carnavalswedstrijd op de manege. Ik was verkleed als hoopje vuilnis. Ik had ook een liedje erbij: op het onvolprezen "Ik ben Alie van de wegenwacht" van Corrie van Gorp zong ik "ik ben Vodje van de vuilnisbelt".

Maar ik dwaal af. In mijn mijmering stuitte ik op een leuk gedachtenexperiment: "Áls ik een prijs zou winnen, waarvoor zou die dan moeten zijn?". Misschien: meest welluidende lach. Allertevredenste grijns bij een metalconcert. Beste in solo genieten van kleine en grote dingen. Lekkerste sticky date pudding bakker. Of meest rake en pakkende metafoor.

Hee, vertel 's, waar zou jouw prijs over moeten gaan?

Over metaforen gesproken...

De drie dagen Pop Up third place die ik voor RWS op de Dutch Design Week begeleidde leken nog het meest op een duiventil. Zelfs de kerngroep wisselde elke dag van samenstelling. Maar dat was helemaal niet erg. Alle benodigde kennis(sen) is uiteindelijk altijd op het juiste moment aanwezig. Groepen die we verwachtten waren die uitgedund tot 3 personen, wat tot diepgaande gesprekken leidde. Waar niemand verwacht werd druppelden losse bezoekers binnen. Die na een korte introductie aanhaakten en hun netwerk en inspiratie deelden. Zo'n duiventil is ongelooflijk waardevol als je de verbinding tussen de 'duiven' onderling, en tussen 'duif' en 'til' zichtbaar maakt. Daar heb je een herbergier voor nodig. Die mensen welkom heet, aan elkaar knoopt en een beetje uitlegt waar ze nu weer beland zijn. Dus dat waren Jopie de Zeeuw en ik. Om te zeggen of deze vogels ook zijn gaan zwermen is het nog wat vroeg. Maar dat zou wel mooi zijn.

Maar hoe zwermen vogels nou eigenlijk zodat het er zo mooi uitziet, en zonder tegen elkaar aan te botsen? Houdt een vogel ál die andere vogels in de gaten? Nee joh. Alleen de directe buren. Om een prachtig gesynchroniseerd geheel te vormen hoef je alleen maar je directe buren die iets moois doen, te kopiëren en te zorgen dat je niet tegen ze aan vliegt. Deze metafoor is blijven hangen bij een van de deelnemers (Margreet, van Omlab, producent van biobased materialen) en zij stuurde mij een link naar kunstenaar Xavi Bou, die prachtig werk maakt op basis van zwermende vogels. Jeetje dit is betoverend:

Trouwens, hoogleraar Charlotte Hemelrijk deed onderzoek naar zelforganisatie bij sociale systemen aan de hand van scholen vissen en zwermen vogels.

Als we schoonheid van elkaar kopiëren en versterken, en botsingen vermijden, dan komt alles goed, toch?

Ophouden over Palestina / Israel? Kan ik niet

Het houdt me bezig. En ik hou mijn hart vast voor wat er nog komen gaat. Tussen de steeds dieper ingegraven meningen blijf ik zoeken. Olga deelde een emotioneel gesprek van Sofie Hilbrand met Joris Luyendijk en Raoul Heertje.

Onderschrift op Youtube: "Joris Luyendijk pleitte deze week in het FD voor een “een soort protocol om te voorkomen dat de samenleving wordt verscheurd”. Raoul Heertje uit zich over de vergelijking van pijn in de oorlog tussen Israël en Hamas: “De pijn die jij voelt zou eigenlijk de manier moeten zijn om de pijn van de ander te begrijpen."