Sanne Roemen - Door mijn filters - Editie #355
Om ritme te brengen in mijn maakdrift, en om meer te leren over materialen en technieken, ben ik begonnen met een cursus bij TINT in de nieuwe Vasim. En op Instagram volg ik talloze makers die me raken. Enter Ramiro Clemente (zie boven). Hij doet veel met kroontjespen en inkt, transfer van plaatjes en typmachinetekst. Dus die bood een online workshop aan waar ik gretig bij aanschoof. Mijn beste take-away: hij maakt dingen in verschillende stadia. Zet iets op, legt het een tijdje weg, gebruikt het als grondstof voor iets nieuws. Soms is het dan de ondergrond voor een andere laag, soms gaat het aan stukken om te verwerken in iets wat ook al ergens lag. Door zijn bestaande beginsels door te lopen, zet hij zichzelf opnieuw "aan".
Kijk: https://www.youtube.com/shorts/zAB7vfOzLVQ
En toen wilde ik ook een typemachine. Dus ik ging op onderzoek uit, verdween in een konijnehol van hype en nostalgie. Kocht een oudje op marktplaats, en bleek precies die éne typmachien te hebben gekocht waar geen typlint meer voor te krijgen is (Olivetti Lettera 12). Maar mijn volgende project is dat ik die ga proberen zelf te inkten met stempelkusseninkt. Dat was een tip van de typemachinefabriek. Maar ik deel graag wat meer van mijn vindsels want ik had het bijzonder naar mijn zin.
Pa stuurde me intussen een column van Siska de Rijke. Ik heb hem hard knikkend gelezen. Geweldig geschreven en ze neemt me de woorden uit de mond.
Tijd voor een beetje humor over homoseksuele pinguins