Sanne Roemen - Door mijn filters - Editie #185
Achteraf bezien gaat het over persoonlijke ontwikkeling. En nou ja ok, een klein staartje over veehouderij nog. Enjoy.
De kracht van na-apen
Serieus. Twee keer in korte tijd had ik hetzelfde gesprek. Dat iemand vindt dat ik zo goed kan luisteren, zonder oordeel en met belangstelling etc. Dat vinden ze knap. Mijn eerste reactie is dan: "voor mij is het niet knap want ik kan het kennelijk al". Naar analogie van een vriendin van wie ik het knap vond dat ze biochemie had gestudeerd, die zei: "voor mij is dat niet knap, want ik kon het al, voor jou zou het knap zijn". Ok, scherp, point taken.
Maar daarachter komt wel een ander verhaal vandaan: ik ben introvert-achtig, ik haat small talk, maar ik ben ook onwijs nieuwsgierig naar mensen. Ik ben tot mijn 24ste zo'n beetje nooit op mensen afgestapt omdat ik bang was voor small talk of voor dat ik dan nooit meer van ze af zou komen (ja sorry).
En toen had ik een vakantievriendje, daar ging je mee eten, dan zag ie leuke mensen in een restaurant die hij niet kende, en dan vroeg hij gewoon of we erbij mochten zitten. Binnen een minuut was hij voorbij de eerste oppervlakkigheden en ging het over ieder's diepste verlangens, grootste talenten en bijzonderste verhalen. Nou en toen had ik dus de truc gezien hoe ik mijn belangstelling kon botvieren zonder in small talk te blijven hangen. En een manier om beleefd een gesprek te beëindigen en weer verder te gaan heb ik inmiddels meestal ook wel achter de hand.
En daar vertel ik over in Blikopener Radio op Radio Aalsmeer waar ik vaste 'columnist' ben. En ook dat is vet leuk.
Blikopener Radio: Sanne Roemen over het geheim van menselijke connecties maken (21 oktober) | Radio Aalsmeer
Hoe veranderen technologie en innovaties ons leven? Blikopener Radio geeft scherpte en inzicht. Met interessante gasten en columnisten verwonderen, inspireren en duiden we. Uitgezonden op 21 oktober, 18.00 - 19.00 uur.
Introvert die zich extravert gedraagt?
En toen stuitte ik op dit. Behoorlijk kort door de bocht maar er zitten wel parels in. Eentje is dus dat intro en extra niet binair zijn, maar een spectrum. Twee is dat je dus kan experimenteren met 'extravert' gedrag en dat je daar blij van kan worden. (Zie boven).
Ik denk dat het niet zoveel uitmaakt hoe je het noemt, bottom line is dat de introvert alleentijd nodig heeft om de batterij op te laden. En dat de extravert dat doet door onder de mensen te zijn.
En mijn ambivertheid manifesteert zich doordat ik ook kan opladen als ik precies onder de juiste mensen ben, helemaal mezelf kan zijn en dus een soort alleen onder gelijkgestemden. Met mijn roedel, mijn tribe, mijn bio- of gewoon -logische familie. Ook weer een mix dus.
When Introverts Act Like Extraverts (and Vice Versa) |Education & Teacher Conferences
the unspoken assumption that introverts and extroverts remain constant in their identities. Introverts act introverted most (or all) of the time. Extraverts are the life of every party. What if that weren’t true? What if we could deliberately act more one way other the other?
Misschien zijn mensen ook wel niet statisch
Wie weet is je 'aard' of 'karakter' wel veranderbaar. Kan je groeien, je ontwikkelen, of echt compleet 'iemand anders' worden. Als er maar voedingsbodem is, en aandacht, ruimte om te falen, dingen uit te zoeken. Net als mijn 'talent' een impuls nodig had waardoor ik ontdekte hoe ik het kon aanboren en gebruiken. Hier nog een inspirerend verhaal.
How one man went from a life prison sentence to a $100k+ engineering job
In 1996, Zachary Moore committed a murder. Today, he’s a computer engineer at a Silicon Valley tech firm. Here’s how he got there.
The subtle art of not giving a fuck
Dat boek van Mark Manson heb ik net uit. De eerste helft is erg goed, de tweede bevatte niet zoveel nieuwe inzichten en kabbelt wat. Geeft niet. Ik waardeer het dat hij beestjes bij de naam noemt. En uiteraard gaat het erover dat je niet 'geen fuck geeft', maar dat je zuinig bent op de fucks die je geeft. En dus duidelijke keuzes maakt welke waarden je nastreeft om daar richting aan te geven. Onderstaand artikel gaat daar maar een beetje over, en is verder een fijne rant over zelfhulp en ladieda je hart en je passies volgen (waar ik een broertje dood aan heb).
5 Tenets of a Negative Self-Help | Mark Manson
Therefore, the goal of Negative Self-Help is to engage pain honestly and thoughtfully. Why did she leave you? Because you were a shit partner. Be better. Why does your family hate each other? Because your family is fucked up. Rise above them. Why do you drink too much? Because you hate yourself. Deal with your shit. Whether we realize it or not, we are making this choice—avoid pain or engage pain—all day, every day. The aggregation of our choices will determine the quality of our life. Sucky life? Embrace the suck. Find a way to make the suck meaningful and important. It’s the only way. Pain is inevitable. Suffering is optional.
Niemand iets verschuldigd!
Asha ten Broeke schrijft dapper en durft net als Mark Manson man en paard te benoemen. Maar dan met een hele andere toon. De kop hier maakte me nieuwsgierig want ik dacht "jeetje ja hoe ga je daarmee om als je kind begint te ontdekken hoe anderen haar zien?".
Beoordeel jezelf niet door de ogen van een ander, je bent niemand iets verschuldigd. Wijze woorden, niet zo makkelijk, wel iets om jezelf regelmatig aan te herinneren.
Waarvoor dank.
Ik ben niet bang dat mijn kind dik wordt, maar wel dat ze op een dag haar lichaam zal haten | De Volkskrant
Mijn jongste dochter heeft zich voor het slapengaan in haar dekbed gerold, en lijkt nu meer op een beddengoedburrito met een hoofdje dan op een 8-j...
Scherpe blik en mogelijke oplossingen
De kop gaat er met gestrekt been in, maar in dit artikel staat ook nuance en oplossingen. Waar ik aan wil toevoegen dat het ook fijn zou zijn als de consument (via supermarkten) eindelijk eens een eerlijke prijs gaat betalen voor voedsel. Ja, dat is meer dan nu, maar wel zo fair. En als mensen dat niet kunnen opbrengen kan je daar langs andere weg weer iets aan doen.
En dus niet de BTW op gezond eten verhogen!
Veehouderij is zo goed als failliet | De Volkskrant
De veehouderij levert de maatschappij veel minder op dan gedacht. De sector kan uitsluitend voortbestaan omdat die de milieurekening niet betaalt.