Sanne Roemen - Door mijn filters - Editie #184

Op de trekker, de passie voor de dood, genadeloos liefhebben, de grap achter 'trickle down economics' en strategisch lui zijn.

Lekker op de trekker

Terwijl ik van de week de mazzel had om op vier autoritten precies aan de ANDERE kant van de door trekkers veroorzaakte megafiles te rijden luisterde ik op Radio1 naar items over de boeren protesten. Ik kan er van alles over zeggen maar dat voegt weinig toe aan wat jullie al gehoord hebben. Ik hou het hier maar gewoon even bij wat feiten.

Wat intensieve landbouw ons echt kost - NRC

Landbouw: De landbouw in Nederland moet veranderen, schrijft Carla Koen . Want er zijn nog veel meer nadelen dan de stikstofcrisis doet vermoeden. De…

Een passie voor de dood

Een ontzettend toffe vrouw die als activist op de barricades staat voor een betere relatie met de dood, voor mooiere rituelen, zorgvuldig afscheid, groene uitvaarten. Ik volg haar al een tijdje, en nu kwam ik een lezing tegen die meer over haar gaat dan over de dood en uitvaarten. Dus dat leek mij een mooie kans om jullie aan haar voor te stellen. Dan kan je zelf alsnog gaan googlen als je ook de technischere kant van haar niche wil verkennen.

Caitlin Doughty, Mortician/Author — XOXO Festival (2019)

With multiple New York Times bestselling books and over 800k followers for her “Ask A Mortician” series on YouTube, Los Angeles-based mortician Caitlin Doughty spawned a death-positive movement that’s changing how we talk about death. Her latest book, Will My Cat Eat My Eyeballs?,

Miss Love herself, Brené Brown

Wat mij betreft is Brené Brown de verpersoonlijking van liefde, compassie en dapperheid. In dit stuk doet ze wat soulsearching omdat ze het niet meer ziet zitten. En trekt ze weer een paar hele dappere conclusies.

Voor mij een artikel om er af en toe weer bij te pakken als ik mezelf verlies in hopeloosheid en cynisme.

Doubling Down on Love | Brené Brown

Yes, the world is suffering from traumatic levels of lovelessness right now, but what really brought me to my knees these past few months was how susceptible I was to perpetuating lovelessness in my own response to our collective pain.  As I started to untangle everything I was feeling, I realized that over the past few months, I had unknowingly turned away from love – the only fuel source that really works for me. Instead of being fueled by love, I unconsciously had turned to fear, contempt, self-righteousness, and maybe a touch of high-octane disdain to navigate hard news and hard people.

Bubbeltje doorgeprikt

Het was een grapje, 'trickle down economics'. Het werd een ding. En nu is het doorgeprikt.

The IMF Confirms That 'Trickle-Down' Economics Is, Indeed, a Joke - Pacific Standard

If there’s one person most often associated with the origins of of trickle-down economics, it’s President Ronald Reagan. Few people know, however, that the phrase was actually coined by American humorist Will Rogers, who mocked President Herbert Hoover’s Depression-era recovery efforts, saying that "money was all appropriated for the top in the hopes it would trickle down to the needy." Rogers’ joke became economic dogma within two generations, thanks in large part to Reagan.

Now, nearly 80 years later, Rogers’ quip is getting the punchline it deserves: A devastating new report from the International Monetary Fund has declared the idea of "trickle-down" economics to be as much a joke as he'd imagined.

Op de bres voor luiheid

Jullie weten dat ik dol ben op luiheid. De jager in de hangmat noem ik dat. Dus niet 'ren je rot' en dat je dan niks meer over hebt voor periodes dat het echt gaat tellen, maar je batterij opgeladen houden zodat je alert en effectief kan zijn. En genieten van het leven. Maar moeilijk dat ik het vind! Hier weer een mooi artikeltje over dit onderwerp.

To make laziness work for you, put some effort into it – Neel Burton | Aeon Ideas

There’s a contradiction here. We are predisposed to laziness and dream of being idle; at the same time, we always want to be doing something, always need to be distracted. How are we to resolve this paradox?

Society prepares us for years and years for being useful as it sees it, but gives us absolutely no training in, and little opportunity for, idleness. But strategic idleness is a high art and hard to pull off – not least because we are programmed to panic the moment we step out of the rat race.

The world would be a much better place if we could all spend a year looking out of our window.