Sanne Roemen - Door mijn filters - Editie #396
Enkele snippers
Zonder woorden
Het eerste plekje waar ik op de DDW dit jaar kwam was het anti tekst café. Een café waar alle woorden waren vervangen voor iconen. Dat kleurde meteen de rest van mijn bezoek. Want overal waar ik kwam was best veel tekst nodig om uit te leggen waar ik naar keek en wat ik er kon doen.
De real life soap op een volkstuinencomplex
Deed me heel erg denken aan de tijd dat ik kantoor had boven de rommelmarkt op de Looiersgracht in Amsterdam. En daar vaak hielp in de koffiehoek. Alleen al het aantal Jannen dat daar rondliep: lange jan, bolle jan, jan snor, ouwe jan.
"Kan het stuk?"
Waar je soms in een evaluatie pas ontdekt hoe een activiteit misgelopen is (post-mortem) is het in software design land niet gek om dat van tevoren al een beetje te bedenken (pre-mortem) oftewel: kan het stuk, en zo ja hoe? Best wel een handig motto waar ik al een tijdje veel aanheb. Blijkbaar ook indruk gemaakt op Anna Maria, want ik kwam mezelf tegen in deze leuke LinkedIn post die weer heel wat los maakte. Leuk!
Hoe maak je iets dramatisch kapot?
★ Anna-Maria Giannattasio
Bandje gezien: Zeal & Ardor
Mijn sweet spot qua muziek zit in de ontmoeting van 'wereldmuziek' met modern, liefst hard, ruig. Deze Zwitserse band combineert spirituals met metal. Jaren geleden op Valkhof Festival gezien en nu in Doornroosje. Ademloos!
Luister! Een hele nieuwe kijk op klankkleur.
Zou je liever blind zijn of doof? Ik zou zeker blind kiezen. Ik ben een oren mens. Geluid geeft mij zoveel informatie. Of iets veilig, warm, gezellig, rustig is of niet. Ik hoor of mijn brood goed gaar is en een meloen rijp.
Neil Harbisson lost zijn kleurenblindheid op met audio. En combineert zicht en gehoor op zo'n manier dat hij een wereld aanboort die niet vanzelfsprekend is voor ons. Magisch