Sanne Roemen - Door mijn filters - Editie #381
Wanneer je dit leest zit ik waarschijnlijk in de trein. En iemand anders geniet dan van deze bijzondere maand van mijn tuintje. Waar alles op ontploffen staat en ik elke ochtend dat ik de gordijnen open doe, een ander uitzicht heb. Dit jaar is pas het tweede jaar dat mijn tuin is aangelegd, en ik verwonder me over alles! Ik ben superbenieuwd of dit jaar mijn kweepeer en mijn kruisbes vrucht gaan dragen en mijn kamperfoelie gaat geuren. En ik hoop dat bijen en hommels en vlinders zich lekker kunnen uitleven in mijn tuin.
TEL JIJ MEE???
Mijn voedselbank voor bijen is uitverkocht! Als je hoort hoe het met de bestuivers is gesteld wordt het je koud om het hart. Bestuivers zijn nodig voor meer dan 75% van onze voedselgewassen. Van de 360 soorten wilde bijen in NL dreigt meer dan de helft te verdwijnen. En denk je "nou, als er een soort uitsterft, dan neemt een andere soort het wel over", dan heb je het mis. Veel gewassen en bijensoorten zijn een soort van aan elkaar verbonden. Bij weg? Gewas weg. Meer over het belang vind je hier.
Om de bij te kunnen helpen is informatie over de bijenstand heel belangrijk. Daarom is er de nationale bijentelling. Nog t/m 24 april (woensdag) kan jij een half uurtje tellen in je eigen tuin. En als je bang bent dat je bijen niet van elkaar kan onderscheiden, no worries, er is een heel handig downloadbaar herkenningsblad. Is ook nog eens leuk en leerzaam. Dus doe mee, tel mee!
Diepgewortelde levenskunst
Ik weet niet hoe het met jou zit maar ik vond het boek "The Hidden Life of Trees" erg indrukwekkend.
Toen mijn oog voor het eerst viel op deze tekeningen van wortelstelsels sloeg mijn hart natuurlijk een slag over.
Treinactivisme?
De treinreis die morgen begint is voor mij een heerlijk avontuur. Ik verheug me op urenlang uit het raam staren, op in contact zijn met de kilometers die ik afleg, op de mensen, het uitzicht, de tussenstops. Op de dynamiek van alle reizenden om me heen en op de rust van overgeleverd zijn aan dienstregeling en omstandigheden.
Als alternatief voor het vliegtuig schiet het Europese spoor nog wel ernstig tekort. Terwijl ik in de '90's al mijn zomervakanties op de bonnefooi interrailend door Europa trok, is het nu echt veel lastiger. De verbindingen zijn vaak gewoon slecht, de informatievoorziening is rampzalig en je moet op veel trajecten reserveren en dat kan niet altijd via de interrail app. Of niet zonder ook een kaartje te kopen (en dat heb ik dus al). Gedoe dus. Maar daarom heb ik ruim de tijd genomen en zie ik de reis als onderdeel van mijn vakantie.
Ik raak wel een snaar merk ik. Als ik over mijn keuze vertel reageren sommige mensen met een opsomming van redenen waarom zij wel vliegen. Misschien om zich te verontschuldigen? Maar dat is niet nodig of zinvol. Prima als je je realiseert dat vliegen impact heeft. En als je iets wil doen om dat te verminderen. Maar we leven in een giftig systeem dat als systeem moet veranderen en waarvoor niemand individueel verantwoordelijk gehouden kan worden. Er zijn genoeg dingen die je wél kan doen. Vlees mijden, lokaal, duurzaam, biologisch eten, van bank switchen, (vooral als je bij ING zit), stenen uit je tuin rossen, centjes doneren aan of aansluiten bij Extinction Rebellion, bomen planten etc.
Dat systeem veranderen kan ik dus ook niet (in mijn eentje) maar als ik een speldenprik kan geven zal ik dat niet nalaten. Als deze reis meer zou kunnen zijn dan mijn individuele avontuur en mijn individuele duurzame keuze, dan zou ik dat fantastisch vinden. Zou mijn verhaal kunnen bijdragen aan een goed Europees spoor met mooie, comfortabele treinen, snelle verbindingen en een kloppende en complete Europese reis app? Als het op de juiste plekken verteld wordt misschien een beetje. Als mijn pet er naar staat ga ik daarom schrijven in deze filters en op LinkedIn en dan kunnen jullie weer helpen door die verhalen verder te verspreiden. Afgesproken?
Muziekje van de week: Stromae's Tiny Desk Concert
In 2008 klaagde een host van een muziekprogramma op de Amerikaanse zender NPR dat hij een concert niet had kunnen horen omdat het publiek er de hele tijd doorheen zat te lullen. Zijn collega grapte "ze zouden hier op kantoor kunnen komen spelen". Zo gezegd zo gedaan en sindsdien zijn Tiny Desk Concerten een feit. Deze deel ik hier en verder ga je maar lekker zelf verdwalen op de website van NPR of op youtube.