Sanne Roemen - Door mijn filters - Editie #365
Vorige week heb ik jullie onverwacht een zondagje overgeslagen. Ik was Rockin' corona 2.0. Nu wat enerverende en kalmerende cadeautjes voor jullie.
Waar was je nou San?
In Essen. Was ik. Mijn franse metalmattie ging met zijn ouders naar een optreden van Audrey Horne en ik moest mee. Heerlijk!
Daarna: in bed. Was ik. Ik nam corona mee uit Essen. Inderdaad, heeft niet veel meer om het lijf dan een stevige griep, maar toch. In bed. En toen bij de kattentandarts want dat moest ook. (Het gaat bergop met haar, dankjewel).
En toen weer in bed want het was nog helemaal niet klaar.
In bed? Malende geest
Een druk hoofd. Vooral 'snachts. Tegenwoordig steevast om 5.00 wakker uur als mijn postmenopauzale interne kacheloven ineens aanslaat. Nu heb ik ontdekt dat dan je prefrontale cortex nog niet goed functioneert, en daar wonen je gedachtenfilters. Dus als je galopperende gedachtenpaarden hun ding 'snachts gaan doen, is er weinig dat je tegenhoudt om op ze te willen springen. Ja, op de hele kudde.
Niet op het paard springen dus
Makkelijker gezegd dan gedaan. Soms spring ik wel op het paard, maar dan spreek ik met mezelf af, dat ik er maar op ééntje spring. Hoe? Licht aan, schriftje erbij, alles over dat ene paard opschrijven wat zich aandient. Zo bereidde ik afgelopen maandagnacht tussen 3 en 6 de sessie voor die ik donderdag begeleidde. Best zinnig.
Maar ik heb nog een truc gevonden: beelden maken in mijn hoofd. Dus waar het malen vaak in taal plaatsvindt, 'trek' ik naar het beelddenken. Ik zet dus mijn hersens wel een beetje aan het werk, maar dan om er plaatjes van te maken. Door mezelf de vraag te stellen "Wat zie ik? Hoe ziet het eruit? Hoe zou ik het tekenen of schilderen?". Ik blijf dus liggen, in het donker, maar probeer de taal te omzeilen. Tot nu toe slaap ik hierop uiteindelijk weer prima in, en als dat niet zo is, heb ik wel mooie plaatjes gemaakt in mijn hoofd :-D
Plaatjes voor in een schetsboek
En die plaatjes kunnen soms dan weer in mijn schriftje.
En wist je al over discriminatie via broekzakken?
