Sanne Roemen - Door mijn filters - Editie #380

Sanne Roemen - Door mijn filters - Editie #380
Daar hangtiedan, mijn paradijs tussen andere paradijzen. Kan jij raden welke door mij gemaakt is?

Over bijen en groen en steen. En weer een beetje kunst en voorpret op mijn Zuid Europa Interrail reis met een muziekje.

Mijn voedselbank voor bijen loopt als een tierelier - doe jij ook mee?

Bestuivende insecten hebben hulp nodig, want het gaat helaas niet goed met ze mede door het verlies van biodiversiteit. Alle beetjes helpen, dus daarom is het van groot belang dat we gaan bij-voeren. Zaai je mee? Ik ben een van duizenden Voedselbanken voor Bijen. Ik voorzie tussen nu en 22 april 19 buurtgenoten van een gratis zakje gifvrij bloemzaad. Zoek op de website een voedselbank bij jou in de buurt.

Elke bloem telt.

Maar het is natuurlijk niet genoeg!

70% van de Nederlanders woont in een stad, tussen steen en asfalt. En da's een probleem. Want steen zorgt dat de steeds heftigere regenval niet goed verwerkt kan worden. De bui stroomt rechtstreeks het riool in, en wordt niet opgeslagen in aarde en groen. Als het riool het al aan kan. Bij heftige regenval liepen dit jaar ook in mijn straat verschillende kelders voor het eerst ooit onder.

Verstening zorgt ook voor 'hitte eilanden' in de steeds warmer wordende zomers. Daar is het 2 tot 5 graden warmer dan in groene gebieden. Naast rechtstreekse gezondheidseffecten zorgt dit ook voor hoger energieverbruik doordat er steeds meer airconditioners in woningen hangen.

Ennehhhh er moeten heul veul meer woningen bijgebouwd worden de komende tijd. Als we daarbij de balans met groen niet goed in het snotje houden, wordt het een onleefbare boel.

Stenen wippen dus!

Het startschot voor het NK stenenwippen (heel Holland wipt) is in maart gegeven maar loopt tot na de zomer door, dus je kan ALTIJD NOG MEEDOEN!

Een groen utopia? Ik geloof! Zo kan het eruit zien:

Jan Kamenski verbeeldt de groene, biodiverse omgeving met als doel deze wens in zoveel mogelijk mensen wakker te maken.

Ik zag een hartekreet van hem voorbijkomen op Instagram:

I can’t believe it: four years ago, in spring 2020, at the beginning of the pandemic, I started making cars fly and planting lots of digital trees. Nothing has changed since the first animation. [...] From the very beginning, I wanted to point out that our streets COULD be the living space that satisfies human needs in harmony with the environment as a WHOLE: social interaction.

In mijn eigen straat was een flinke punt stoep "over", daar waar een rij huizen een stuk verder van de straat af ligt. De gemeente plande daar in 2017 een rits parkeervakken in. Daar hebben de bewoners mooi een stokje voor gestoken en nu is die ruimte gevuld met hele grote verhoogde bloembakken. Niet alleen een lust voor het oog, ook een plek waar we met elkaar elke maand het onkruid wieden, bijkletsen, koffie drinken en waar (stekjes van) planten uit de tuinen van de aanwonenden een nieuw thuis vinden.

Francis Bacon bingen?

Ik weet niet meer hoe ik op Francis Bacon stuitte, maar zijn werk greep me meteen bij de strot. En toen vond ik een heerlijke lange docu (een vierdelige serie aan elkaar geplakt) en was ik weer even zoet:

Voorpret: baskische hiphopdinges en barcelonese mestizo!

Toen ik tussen 1994 en 2000 mijn eigen bedrijfje in de muziek had, was ons specialisme de crossover tussen 'harde' muziek en wereldmuziek. We hadden Montenegrijnse Jazz, Baskische Punk, Venezolaanse salsametal, klezmerpunk etc. De oplettende abonnee heeft dat ook wel in mijn muziektips in deze filters voorbij zien komen. En nu ik mijn interrail trip aan het plannen plan komen de spaanse meesters weer voorbij. In de slipstream van Manu Chao vonden we in de jaren '90 superveel politiek kritische maar feestelijke sfeermakers. Schud je activisme wakker en je heupen los op:

De militante Negu Gorriak uit Baskenland.

En Macaco uit Barcelona

Hier een heel live concert, for your pleasure.