Sanne Roemen - Door mijn filters - Editie #366

Sanne Roemen - Door mijn filters - Editie #366
Uitzicht van 24ste verdieping gebouw Westraven Utrecht

Ik was een beetje aan het pielen met AI en op zoek naar duurzame kleding.

Ik neem pauze tot 14 januari. Fijne dagen allemaal!

Geautomatiseerde meedenkkracht

Dat het meer is dan een zoekmachine op steroïden, bleek toen ik vorig jaar een keer aan ChatGPT vroeg om wat werkvormen te verzinnen bij een van mijn programma's. En toen liet ik het weer links liggen, opziend tegen de leercurve om daar echt iets goeds uit te halen.

Vorige maand schoof ik aan bij een workshop (trAIout) van Nils die je in razend tempo meeneemt langs allerlei tools en hun mogelijkheden. Ik werd vooral enthousiast van de nieuwste versie van ChatGPT. Je maakt dan je eigen 'botjes', een soort archetypes van mensen die je kunnen helpen bij allerlei klussen. Maar daar was een wachtlijst voor. Maar mijn belangstelling is geprikkeld dus in de kerstvakantie wil ik hier meer mee spelen.

In de tussentijd deel ik graag Erwin Blom's nieuwsbrief over AI. Hij ontdekt ook van alles, is enthousiast en kritisch. En via Erwin kwam ik op de Rathenau scan over AI, waarin heel helder en kort beschreven staat wat het is, wat de impact kan zijn, of we ons ergens zorgen over moeten maken en zo ja, waarover dan. Zonder hysterisch enthousiasme of paniekerige angstzaaierij.

Duurzame (wollen) mode?

Winkelen? Ik háát het. En ik hou heel veel van wol. Mooie, goede, dunne, niet kriebelende wol. Dus ik heb laatst een van mijn lievelings wollen truien netjes gerepareerd. Maar toch, er mag best wel één fatsoenlijk warm vestje bij waarmee ik me ook in gezelschap durf te vertonen. En dan wil ik dat duurzaam en diervriendelijk. Dus daar begon weer een rabbit hole. Wol is namelijk, naast zijde, blijkbaar erg milieu onvriendelijk. Want bestrijdingsmiddelen en watergebruik. Op de Dutch Design Week was me dan weer duidelijk geworden dat we in Nederland een enorm woloverschot hebben waar geen kleren van gemaakt worden omdat we lokaal geen verwerkers meer hebben. De meeste wol komt uit Australië, en daar wordt helaas nog de martelmethode "mulesing" gebruikt om te voorkomen dat schapen een infectie met een hele rottige vlieglarve oplopen.

Toevallig kwam in een van mijn favoriete podcasts, Damn Honey, Sarah Dubbeldam voorbij. Die heeft een blog over duurzame kleding en heeft Primark op de knieën gekregen vanwege greenwashing. Dus via haar kan ik checken of een merk dat ik op het oog heb, duurzaam is.

Closing the loop

Wat in ieder geval al een leuke optie is, is de clothing loop. Een tas met kleren die van buur naar buur gaat en waar je dingen uit kan halen en in kan stoppen. Ik heb me aangemeld.

The Clothing Loop
Circulate and reuse clothing with The Clothing Loop!