Sanne Roemen - Door mijn filters - Editie #307

Waarom zijn er zoveel wapens in Amerika? Ik wilde het snappen, na het laatste drama van vorige week. Heb wat ontdekt en deel dat met jullie.

En nog twee dingen over energiegevende scholen.

Iets over zelfdestructie en de fijnheid daarvan.

En het strand.

Eerst even wat cijfers. Hoeveel wapens zijn er in de VS? Hoeveel doden vallen er? Vergelijk dat eens met de rest van de wereld.

En dan: waar komt dat wijd verspreide en door velen zeer heftig verdedigde ‘recht’ om een wapen te dragen vandaan?

Dit najaar start ik met een opleiding tot ACT-Therapeut. Ik ben ooit afgestudeerd als Sociaal Pedagogisch Hulpverlener en dat beroep is altijd een beetje aan me blijven trekken. Ter voorbereiding ben ik in trallerhande literatuur gedoken. Inspirerend, activerend, tot reflectie aanzettend.

En fokking irritant. Ik wordt tenminste ook met regelmaat opstandig van de ‘drang’ om jezelf te verbeteren, te werken aan je geluk, je leven te optimaliseren, flow te vinden, je life te hacken etc.

Dat hele maakbaarheidsdenken levert ook complexen op want als het dan dus allemaal even niet lukt met dat levensgeluk, dan is dat zeker ook je eigen schuld.

Nou ja anyway, kan ik lang of kort over lullen. Ik trek nog een fles wijn open, en die gaat ook leeg vandaag. En dan kunnen jullie even rustig kennismaken met Marian Donner. *Proost*

Bij mijn verhuizing ontdekte ik mijn map met tekeningen. Op de middelbare school zat ik in een “Akademieklas”, een soort voorbereiding op de kunstakademie. Voor stel je voor dat je dat zou willen dan kon je in dat klasje alvast aan je portfolio werken. Ik ging niet naar de kunst- maar naar de sociale akademie. Maar ik bleef bezig met dingen maken, deed cursussen zeefdruk en etsen. Superleuk. En toen ben ik dat allemaal weer vergeten, heel lang, en nu kwam ik dus die map weer tegen. En heb ik het kliederen heel erg herontdekt. Wat een genot. Even uit mijn hoofd. Iets maken dat ik daarna weer terug kan zien. De sfeer weer proeven, even op vakantie in mijn herinneringen.

Ik stuitte op een tekenaar die graag strandscenes deelt, vooral als hij lekker in de zon ligt ergens down under terwijl wij op het noordelijk halfrond in de kou zitten. Vond ik leuk. En ik deel mijn eigen strandfreubel van afgelopen vakantie. Ik moet nog veel oefenen.