Sanne Roemen - Door mijn filters - Editie #293

Hoofdpijndossier met petitie. Muzikaal migreren. En twee mooie snackfilmpjes. Happy sunday.

Maar slechts heel weinig mensen krijgen het. Je moet eerst een soort migraine examen doen en door zeven brandende hoepels springen. Of in haar woorden: “Het is makkelijker om een bank te overvallen met een banaan in je oor terwijl je naakt de ‘Macarena’ danst.”

Migraine is echt kut. Als je het hebt of iemand kent met migraine dan weet je dat. Hoef ik niet uit te leggen. Zou toch best tof zijn als dit medicijn wat breder toegankelijk wordt he? Da’s geen hogere wiskunde. Zelfs niet voor zuinige zorgministers.

Omdat je graag Neil Young wil luisteren bijvoorbeeld? Of, zoals ik, omdat Spotify mijn eigen zelf legaal aangeschafte muziek maar niet netjes wil weergeven en afspelen. Imperial Tiger Orchestra, Red Hot & Blue, Peter Fox… Al een tijdje niet gehoord. Je kan je natuurlijk afvragen hoe veel ‘ethischer’ de andere diensten zijn. Vooral Amazon music en Youtube… maar goed, maak je eigen keuze.

De move van Neil Young triggerde bij mij in ieder geval weer de wens om eens te kijken naar een betaald apple music abonnement. In mijn onderzoek kwam ik twee delenswaardige artikelens tegen.

Ik ben er zo een die van zowat ELK concert en festival een playlist maakt. En ook van ongeveer ELK humeur. Eentje om rustig van te worden en eentje als oppepper. Eentje om volle maan te vieren. Eentje, of nee, drie (ambient, filmmuziek en ander instrumenteels), om rustig bij te werken. Eentje met kerstliedjes die wel gaan. Een voor als ik boos en verdrietig ben en dat wil blijven. Een voor als ik boos en verdrietig ben en dat niet wil blijven. Een om bij wakker te blijven in de auto. En dan vaak eentje voor evenementen die ik faciliteer. En voor teams waar ik deel van uitmaak. En voor de liefde. Veel playlists dus. Een zogeheten shitload aan playlists.

Vooral Jan Rot raakt me in deze docu over artiesten ‘op leeftijd’ over wanneer je stopt. Maar er zitten andere zeer gerespecteerde muzikale helden in. Supersister is een van mijn favo bands (zit in de playlist om wakker te blijven in de auto). Anyhoo. Ik genoot van dit ontwapenende plaatje. De rode pakken en schijt aan alles houding van de Dolly Dots vond ik een zeer aangename verrassing. Over ouder worden, passie, kiezen. Fijn.

1: Mooi dingetje over creativiteit en doordouwen.

2: Poppen en animatie. Gets me any time. Mooi gemaakt deze.