Hoe hard ik ook mijn best doe om duurzame keuzes te maken, ik faal ook aan de lopende band omdat de niet-duurzame keuzes vaak gewoon aantrekkelijker zijn. Makkelijker te verkrijgen en goedkoper en vaak ook zeer heftig geadverteerd.
Zolang de trein naar Portugal nog honderden euro’s duurder is en er 36 uur over doet blijf ik vliegen. Zolang ik nergens een oplaadpunt voor een elektrische auto vindt en de autodeel abonnementen duurder zijn dan een eigen auto, rijd ik op benzine. Ik wil graag op inductie koken, maar de investering in mijn stoppenkast moet ik van mijn verhuurder uit eigen zak betalen. Wanneer de echte prijs van vlees in de schappen berekend zou worden, zou ik waarschijnlijk nóg vaker voor vega kiezen dan ik nu doe.
En voor mij is het dan nog redelijk goed te doen om duurzame alternatieven te kiezen. Als je minder te besteden hebt ligt die keuze vaak nog iets verder buiten je bereik.
Het moet écht OOK heel erg van de andere kant komen. Niet of-of maar en-en. Van politiek en bedrijfsleven. Als zij het voor ons makkelijker maken om de duurzame keuzes te maken, zullen meer mensen dat heus wel doen. En nu de EU heeft verklaard dat we in een klimaatcrisis zitten, zou er dan eindelijk een impuls zijn voor verbetering?